Knosa
Słownik staronordyjski - knosa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "knosa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- knosa
- að, [Ulf. knusian = to kneel; A. S. cnysian; Dan. knuse]:—to bruise, beat; þeir höfðu áðr barit höfuð hans ok knosat, FmS. v. 148; senda mun Drottinn yfir þik hungr þar til er hann knosar þik, Stj. 344, 345; skal ek með miklum ok margföldum kvölum knosa yðra líkami, Fb. i. 404; tekr hann at knosa hjarta Theophili, Th. 14; knosuð bönd, Líkn. 30: knosaðr, often eccl., in the sense of bruised, contrite; sundrknosað hjarta, a contrite heart, Vídal. passim.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚾᚢᛋᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- eccl.
- ecclesiastical.
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
- s. v.
- sub voce.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Th.
- Theophilus. (F. III.)
- Vídal.
- Vídalíns-Postilla.