Kollóttr
Słownik staronordyjski - kollóttr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "kollóttr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- kollóttr
- adj. without horns, humble, of a cow or sheep, Gþl. 401, Sturl. i. 159; hann tók á kollótta af hverjum bónda, Landn. 147, 148, Sturl. iii. 238; Auðunn var þá kollóttr (with shaven crown) ok klæðlauss, Fms. vi. 302; hann var þá kominn frá Rúmi ok var stafkarl, k. ok magr ok nær klæðlauss, viii. 206: having the hair cut short, sveina tvá kollótta, Fær. 34; kollóttar meyjar, of nuns, Orkn. (in a verse).
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᛚᛚᚢᛏᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fær.
- Færeyinga Saga. (E. II.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)