Kör

Słownik staronordyjski - kör

Znaczenie staronordyjskiego słowa "kör" (lub kǫr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo kör może oznaczać:kör

kör (kǫr)
f., gen. karar, a bed in which one lies bedridden; liggja í kör, to lie bedridden, Ld. 82, Hkr. i. 35, Bs. i. 351, Fms. ii. 200, Gkv. 2. 43; leggjask í kör, to lay oneself down bedridden; sagði at allt var annat athæfiligra en at auvirðask ok leggjask í kör, Eg. 103: mythol. the bed of Hel is called kör, Edda (Gl.)
kör (kǫr)
COMPDS: kararkerling, kararmaðr.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego kör może być bardziej dokładnie napisane jako kǫr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Podobne wpisy:

Używane skróty:

f.
feminine.
gen.
genitive.
l.
line.
mythol.
mythology, mythologically.
n.
neuter.
v.
vide.

Prac i autorów cytowanych:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Edda
Edda. (C. I.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Gkv.
Guðrúnar-kviða. (A. II.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back