Líð

Słownik staronordyjski - líð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "líð"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

líð
n., not lið. see the cognate words: [Ulf. leiþus = σίκερα, Luke i. 15; A. S. and Hel. lîð; O. H. G. lîdu; mid. H. G. lît; it remains in many provinc. Germ. words,—leit-haus = an ale-house, a tavern; leit-geber = an ale-house keeper; leit-geben = to keep an ale-house; leit-kauf = earnest money, see Schmeller’s Bayrisches Wörterbuch S. v. lit]:—cider, Germ. obstwein; líð heitir öl, Edda 110; drekka líð, FmS. vi. 439 (in a verse); Hárs líð, the ale of Odin = poetry, Ht.; Yggs líð, id., Kormak. The word hardly occurs in prose, and is obsolete.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᛁᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

A. S.
Anglo-Saxon.
f.
feminine.
Germ.
German.
Hel.
Heliand.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
l.
line.
m.
masculine.
mid. H. G.
middle High German.
n.
neuter.
O. H. G.
Old High German.
provinc.
provincial.
S.
Saga.
s. v.
sub voce.
Ulf.
Ulfilas.
v.
vide.

Prac i autorów cytowanych:

Edda
Edda. (C. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Ht.
Hátta-tal. (C. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back