Ljóða
Słownik staronordyjski - ljóða
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ljóða"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ljóða
- að, [Ulf. liuþon = ψάλλειν, Róm. xv. 9, and liuþareis = ὁ ἄδων]:—to make verses, sing; þessi maðr ljóðar á oss (addressed us in verse), ok kvað, Fb. i. 351; þat væri vel þóttú ættir annat at vinna en ljóða um þær Baldrshaga-meyjar, Fas. ii. 73; ok ljóðaði svá nöktr sín spádómsfræði allan þann dag, Stj. 471. 1 Sam. xix. 24:—recipr., Fas. i. 333.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᛁᚢᚦᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- m.
- masculine.
- pr.
- proper, properly.
- recipr.
- reciprocally.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Róm.
- Rómverja Saga. (E. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)