Mæða
Słownik staronordyjski - mæða
Znaczenie staronordyjskiego słowa "mæða"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo mæða może oznaczać:mæða
- mæða
- d, [móðr], to weary, plague:—to exhaust, Stj. 417, passim:—to chastise, 147.
- mæða
- II. reflex. to weary oneself, be exhausted, troubled; mæddusk þeir af kulda ok hungri, 656 C. 21: hann var mæddr síðan við eld, Fms. x. 407:—to lose breath, Grett. (in a verse), and passim in mod. usage:—to trouble oneself, með því at vér mæðumk í athuga-samligum ræðum, Sks. 72; Martha, þú mæðist í mörgu, Luke x. 41.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛅᚦᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- mod.
- modern.
- reflex.
- retlexive.
Prac i autorów cytowanych:
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)