Mæra
Słownik staronordyjski - mæra
Znaczenie staronordyjskiego słowa "mæra"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- mæra
- ð, [Ulf. merjan = κηρύσσειν], to praise, laud, Ad. 1, Höfuðl. 2, Geisli 20:—mæra e-n e-u, to bless one with a gift, Fms. vii. 152 (in a verse).
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛅᚱᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- Ulf.
- Ulfilas.
Prac i autorów cytowanych:
- Ad.
- Arinbjarnar-drápa. (A. III.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Höfuðl.
- Höfuðlausn. (A. III.)