Magnúss

Słownik staronordyjski - magnúss

Znaczenie staronordyjskiego słowa "magnúss"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

magnúss
m. a pr. name; for the origin of this Norse name from Charlemagne see Ó. H. ch. 111,—hví létztu sveininn Magnús heita, ekki er þat várt ættnafn? Sighvatr svarar, ek hét hann eptir Karla-magnúsi konungi (king Charlemagne), þann vissa ek mann beztan í heimi. From this Magnús (king Magnús the Good, born 1024) the name afterwards spread to all countries in which Norsemen settled.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛅᚴᚾᚢᛋᛋ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

ch.
chapter.
m.
masculine.
pr.
proper, properly.

Prac i autorów cytowanych:

Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back