Mann-eskja

Słownik staronordyjski - mann-eskja

Znaczenie staronordyjskiego słowa "mann-eskja"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

mann-eskja
u, f. [Germ. mensch, m.; cp. Ulf. mannisks = ἀνθρώπινος; Dan. menneske; Swed. menneska; Scot. mensk]:—a man (Lat. homo); from the time of the Reformation this word is freq., but it is rare in old writers; indeed, hann tók manneskju hold, Hom. 160, is the only instance on record, for A. A. 196 is a compilation from a paper MS.; the word is, however, a good one, and is freq. in n. T., Vídal. passim: in mod. usage it often, in both speech and writing, takes the place of mann (maðr).

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛅᚾᚾ-ᛁᛋᚴᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

cp.
compare.
Dan.
Danish.
f.
feminine.
freq.
frequent, frequently.
Germ.
German.
l.
line.
Lat.
Latin.
m.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.
S.
Saga.
Scot.
Scottish.
Swed.
Swedish.
Ulf.
Ulfilas.

Prac i autorów cytowanych:

A. A.
Antiquitates Americanae. (E. II.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
N. T.
New Testament.
Vídal.
Vídalíns-Postilla.
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back