Merki-ligr
Słownik staronordyjski - merki-ligr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "merki-ligr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- merki-ligr
- adj. perceptible; m. hljóðsgrein, Skálda 179: articulate, of sound, 174: remarkable, noteworthy, distinguished, of men and things, ok þykkir oss hans sögn öll merkiligust, Ó. H. (pref.); at ek hafa mart merkiligt látið eptir liggja í frásögn hans æfi, Bs. i. 137; vitr maðr ok m., Fs. 11; uppruni hans var m., Þorst. Síðu H. 171, Fms. x. 161, vii. 150, Boll. 314, Sturl. i. 95, Dipl. ii. 11, H. E. i. 523, Ld. 100.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛁᚱᚴᛁ-ᛚᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- pl.
- plural.
- pref.
- preface.
Prac i autorów cytowanych:
- Boll.
- Bolla-þáttr. (D. V.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- H. E.
- Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Þorst. Síðu H.
- Þorsteins Saga Síðu-Hallssonar. (D. II.)