1 merki-ligr
adj. perceptible; m. hljóðsgrein, Skálda 179: articulate, of sound, 174: remarkable, noteworthy, distinguished, of men and things, ok þykkir oss hans sögn öll merkiligust, Ó. H. (pref.); at ek hafa mart merkiligt látið eptir liggja í frásögn hans æfi, Bs. i. 137; vitr maðr ok m., Fs. 11; uppruni hans var m., Þorst. Síðu H. 171, Fms. x. 161, vii. 150, Boll. 314, Sturl. i. 95, Dipl. ii. 11, H. E. i. 523, Ld. 100.