Mjök

Znaczenie staronordyjskiego słowa "mjök" (lub mjǫk)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo mjök może oznaczać:mjök

mjök (mjǫk)

adv., mod. mjög, compar. meirr (q. v.), superl. mest; [Engl. much, see mikill or mykill]:—much; svá mjök, at …, so much, that …, Fms. i. 46; Væringjar alþýddusk mjök til hans, vi. 135; sem Erlingi gengi þat mjök til, at …, vii. 258; hafða ek mjög fjár-varðveizlur búanda, Eg. 235; hann skaut mjök til ráða dóttur sinnar, Bjarn. 5:—svá mjök, rather much; hann var svá mjök hendisamr í afréttum, Glúm. 364; alls mjök, over-much, Stj.

mjök (mjǫk)

2. very; hyrndir mjök, Fms. xi. 6; steint mjök fyrir ofan sjó, Eg. 68; ekki mjök, not very. Sturl. iii. 234.

mjök (mjǫk)

3. much, almost, very nearly but not quite; þeir vóru mjök komnir at hinni meiri eyjunni, þá sá þeir …, Fms. ii. 93; hann var dauðr mjök af kulda, ix. 467; þat legg ek til ráða, at vér hafim mjök alltr eina frásögn um þenna atburð, xi. 65; mjök örend, Mar.; eitt mannshar svá langt, at þat var mjök mannshátt, Fas. iii. 266; ok eru þeir mjök komnir at Austrey, Fær. 105; vóru þá komnir mjök svá (almost quite) þar gegnt, Nj. 247, Fms. vi. 164; svá vóru konungar, mjök svá allir, þeir er hans ríki höfðu hvárr eptir annan, Rb. 386.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego mjök może być bardziej dokładnie napisane jako mjǫk.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛁᚢᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich