Mór

Słownik staronordyjski - mór

Znaczenie staronordyjskiego słowa "mór"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo mór może oznaczać:mór

mór
m., gen. mós, dat. mó, pl. móar, [akin to Engl. moor; Norse Moe]:—a moor, heath, mostly used of a barren moorland, grown only with ling; en biskup dragnaði um grjót ok móa, Sturl. ii. 50; tekr Skeggi á rás upp eptir móunum ok grípr þar upp malinn, Grett. 93: freq. in local names, Mór, Móar (Moe in Norway), Landn.; Mó-berg: in pr. names, referring to the hue, Mó-gils, Mó-eiðr, id.
mór
II. peat, for fuel; skera mó, brenna mó, freq. in mod. usage; mó-tak, n. a peat-field: mó-skurðr, m. cutting peat: mó-gröf, f. a peat-pit: mó-færsla, u, f. carrying peat, Vm. 136: in old writers torf, q. v.
mór
III. in compds, as mó-hella, mó-berg (q. v.), tufa: and hence of colour, mó-kollr, mó-brúnn, mó-rauðr, q. v.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

dat.
dative.
Engl.
English.
freq.
frequent, frequently.
gen.
genitive.
gl.
glossary.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
pl.
plural.
pr.
proper, properly.
f.
feminine.
mod.
modern.
q. v.
quod vide.
v.
vide.

Prac i autorów cytowanych:

Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Vm.
Vilkins-máldagi. (J. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back