Morna
Słownik staronordyjski - morna
Znaczenie staronordyjskiego słowa "morna"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- morna
- að, [Ulf. maurnan = μεριμναν; A. S. murnan; Engl. mourn; O. H. G. mornen]:—to mourn; in prose only used in the phrase, morna ok þorna, to mourn and wither away; nú vil ek heldr bera harm ok áhyggju ok morna hér ok þorna, þann veg sem auðnar, heldr en þú sért eigi í þeim stöðum sem þér þykir gott, FaS. ii. 235; hón mornaði öll ok þornaði, ok lifði þó mjök lengi við þessi úhægindi, Bjarn. 69:—in poets, móðir Atla, hón skyli morna, a curse, may the mourn! Og. 30; at ér í maura mornit haugi, that ye may mourn in mounds of ants, a curse, i. e. may be tormented, FaS. i. 436 (in a verse); þik morn morni, a curse, SkS. 31.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᚢᚱᚾᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Engl.
- English.
- f.
- feminine.
- gl.
- glossary.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- S.
- Saga.
- Ulf.
- Ulfilas.
Prac i autorów cytowanych:
- Bjarn.
- Bjarnar Saga. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Og.
- Oddrúnar-grátr. (A. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)