Morna

Norrøn Ordbok - morna

Betydning av det norrøne ordet "morna"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

morna
að, [Ulf. maurnan = μεριμναν; A. S. murnan; Engl. mourn; O. H. G. mornen]:—to mourn; in prose only used in the phrase, morna ok þorna, to mourn and wither away; nú vil ek heldr bera harm ok áhyggju ok morna hér ok þorna, þann veg sem auðnar, heldr en þú sért eigi í þeim stöðum sem þér þykir gott, FaS. ii. 235; hón mornaði öll ok þornaði, ok lifði þó mjök lengi við þessi úhægindi, Bjarn. 69:—in poets, móðir Atla, hón skyli morna, a curse, may the mourn! Og. 30; at ér í maura mornit haugi, that ye may mourn in mounds of ants, a curse, i. e. may be tormented, FaS. i. 436 (in a verse); þik morn morni, a curse, SkS. 31.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛘᚢᚱᚾᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Lignende oppføringer:

Forkortelser brukt:

A. S.
Anglo-Saxon.
Engl.
English.
f.
feminine.
gl.
glossary.
i. e.
id est.
l.
line.
n.
neuter.
O. H. G.
Old High German.
S.
Saga.
Ulf.
Ulfilas.

Siterte verk og forfattere:

Bjarn.
Bjarnar Saga. (D. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Og.
Oddrúnar-grátr. (A. II.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back