Múnkr
Słownik staronordyjski - múnkr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "múnkr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- múnkr
- m., mod. also contr. múkr, m. [eccl. Lat. monachus]:—a monk, friar, Bs., Sks., Greg., etc. passim; múnka-búnaðr, -kápa, -klaeði, Fms. vi. 188, viii. 357; múnka regla, a monastery, Ann. 1344; Múnka bryggja, Monk’s-bridge, Fms. vii. 183; múnka klaustr, a monastery, cloister, xi. 392; Grá-múnkar, Gray-friars; Svart-múnkar, Black-friars: munki, a, m. a nickname, viii: in local names, Múnka-þvera, mod.; Múka-þverá, Bs.:—of a game of cards, gékk þeim Indriða betr, hver strokan og múkrinn eptir annan, Piltr og Stúlka 23.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᚢᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- contr.
- contracted.
- eccl.
- ecclesiastical.
- etc.
- et cetera.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Ann.
- Íslenzkir Annálar. (D. IV.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Greg.
- Gregory. (F. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)