Óð-inndæll

Znaczenie staronordyjskiego słowa "óð-inndæll"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

óð-inndæll

adj. [see the preceding word], self-willed, puzzling (?); miklu eru menn þeir óðindælli en vér fám við þeim séð, they are much too headstrong, more than a match for us, Fms. xi. 151; er nú einsætt at láta sverfa til stáls með oss, ok eigi víst hvárt færi manna óðindælla verðr en svá (seems here to stand for ú-óðindælla (?) = less embarrassing opportunity), Sturl. i. 157.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚦ-ᛁᚾᚾᛏᛅᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich