Œgir
Słownik staronordyjski - œgir
Znaczenie staronordyjskiego słowa "œgir"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- œgir
- m. one who frightens, Lex. Poët., Fms. vi. (in a verse), Gm. 45, Hkv. 1. 54; this word is no relation to the following word.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚴᛁᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gm.
- Grímnis-mál. (A. I.)
- Hkv.
- Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.