Öflugr
Słownik staronordyjski - öflugr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "öflugr" (lub ǫflugr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- öflugr (ǫflugr)
- adj. (afligr, aflugr, SkS. 605, MS. 4. 72), compar. öflgari, öflgastr (mod. öflugri, öflugastr); uncontr. aflugum, aflugasti, MS. 4. 72, contr. öflgir, etc., but in mod. usage uncontr. throughout; [afl]:—strong, powerful; mikill vexti ok öflugr, Nj. 152; öflgir ok ástkir Æsir, Vsp.; öflgur, GS. 11; þó var Þjazi þeim öflgari. 9; öflugr ok ríkr, vaskr ok ö., Str.; öflug kenning, Hom. 17; öflgan hita, SkS. 11 new Ed.; leggja öflga hönd á e-n, a violent hand, BS. i. 905; með öfigum tíri, with mighty glory, Lex. Poët.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego öflugr może być bardziej dokładnie napisane jako ǫflugr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚠᛚᚢᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- compar.
- comparative.
- contr.
- contracted.
- etc.
- et cetera.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Gs.
- Grótta-söngr. (A. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Str.
- Strengleikar. (G. II.)
- Vsp.
- Völuspá. (A. I.)