Öglir

Słownik staronordyjski - öglir

Znaczenie staronordyjskiego słowa "öglir" (lub ǫglir)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

öglir (ǫglir)
m. [cp. Lat. aquila], poët. a kind of hawk: öglis barn, Haustl.; öglis land, -stétt, the falcon’s land or seat, i. e. the hand, Eb. (in a verse); öglis landa eik, Ó. H. (in a verse).

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego öglir może być bardziej dokładnie napisane jako ǫglir.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚴᛚᛁᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

cp.
compare.
i. e.
id est.
l.
line.
Lat.
Latin.
m.
masculine.
poët.
poetically.

Prac i autorów cytowanych:

Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Haustl.
Haustlöng. (A. I.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back