Öglir
Słownik staronordyjski - öglir
Znaczenie staronordyjskiego słowa "öglir" (lub ǫglir)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- öglir (ǫglir)
- m. [cp. Lat. aquila], poët. a kind of hawk: öglis barn, Haustl.; öglis land, -stétt, the falcon’s land or seat, i. e. the hand, Eb. (in a verse); öglis landa eik, Ó. H. (in a verse).
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego öglir może być bardziej dokładnie napisane jako ǫglir.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚴᛚᛁᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- poët.
- poetically.
Prac i autorów cytowanych:
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Haustl.
- Haustlöng. (A. I.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)