Ökkla
Słownik staronordyjski - ökkla
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ökkla" (lub ǫkkla)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ökkla (ǫkkla)
- n., pl. ökklu, this (like hjarta, lunga, auga) is in good old vellums the constant form, whence mod. ökli, a, m.; [A. S. aucleow; Engl. ankle; Germ. enkel; Swed. ankel]:—the ankle; öklu hans ok iljar, Post. (Unger) 24; gögnum fótlegginn við ökklat, FmS. ix. 528 (thus also Fb. iii. 158, l. c.); óðu þeir í ökla (= öklu), Fb. iii. 304; á legginn við ökklat, D. n. iv. 90; fótrinn fyrir ofan ökkla, Nj. 219; jafnhátt ökla, Fb. i. 524; auklun vóru af eiri, leggirnir af silfri, Al. 116; ökla-eldr, Fb. i. 416. ökla-liðr, m. an ankle-joint, Gullþ. 75.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ökkla może być bardziej dokładnie napisane jako ǫkkla.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚴᚴᛚᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- l. c.
- loco citato.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- S.
- Saga.
- Swed.
- Swedish.
- v.
- vide.
- þ.
- þáttr.
Prac i autorów cytowanych:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- D. N.
- Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gullþ.
- Gull-Þóris Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Post.
- Postula Sögur. (F. III.)