Öln-liðr
Słownik staronordyjski - öln-liðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "öln-liðr" (lub ǫln-liðr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- öln-liðr (ǫln-liðr)
- also úlfliðr (q. v.), sounded unliðr, the ‘ell-joint,’ i. e. the wrist, see p. 668, col. 2, and Maurer’s Volksagen, 192.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego öln-liðr może być bardziej dokładnie napisane jako ǫln-liðr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛚᚾ-ᛚᛁᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- q. v.
- quod vide.
- v.
- vide.