Ómr
Słownik staronordyjski - ómr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ómr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ómr
- m. [A. S. woma and wom and dæg-woma = aurora], sound, voice, esp. of a tinkling sound such as a peal of bells heard afar off; klingir mér fyrir eyrum ómr, a sound tinkles in my ears, Bjarni; held eg sem helgan dóm, hörpunnar sætan óm, a ditty: the word is freq. in mod. usage, but is not recorded in old writers, for Edda i. 544, v. l., is from a paper MS.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛘᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- esp.
- especially.
- freq.
- frequent, frequently.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Bjarni
- Bjarni Thorarinson.
- Edda
- Edda. (C. I.)