Öngull
Słownik staronordyjski - öngull
Znaczenie staronordyjskiego słowa "öngull" (lub ǫngull)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo öngull może oznaczać:öngull
- öngull (ǫngull)
- m., dat. öngli, [A. S. angel; Engl. angle; Germ. angel; all from Lat. ang-ulus, being from the same root as ang-ustus, öngr, etc.]:—an angle, hook, Hým. 21, Niðrst. 3, 4, Barl. 123, K. Þ. K., and passim.
- öngull (ǫngull)
- 2. a nickname, Orkn.
- öngull (ǫngull)
- II. a local name in North Norway and Angeln in Sleswik, whence the name of Eng-land (Engle-land) is derived. Önguls-ey, Anglesey in England, Orkn.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego öngull może być bardziej dokładnie napisane jako ǫngull.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚾᚴᚢᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- dat.
- dative.
- Engl.
- English.
- etc.
- et cetera.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- S.
- Saga.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Barl.
- Barlaams Saga. (F. III.)
- Hým.
- Hýmis-kviða. (A. I.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Niðrst.
- Niðrstigningar Saga. (F. III.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)