Ör-mul
Słownik staronordyjski - ör-mul
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-mul" (lub ǫr-mul)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ör-mul (ǫr-mul)
- n. pl. (mod. örmull, m.), [ör- and mol, moli; old Swed. or-mylja = a digger, remover of mark-stones, Schlyter]:—prop. atoms, particles, remnants; at eigi finnisk örmol þeirra, 623. 35; var hón svá vandliga niðr brotin, nema nokkur örmol megi finnask í á þeirri er fellr …, Al. 93; brann upp allt Dana-virki, ok sá engi merki eptir né örmol, no trace nor remnants were seen, Fms. xi. 35; þeir sásk aldri síðan, ok engi örmul fundusk af Háreki, Nj. 279; segisk at enn megi finnask mörk ok örmul af örkinni, Stj. 59; ok sást engi örmul (örmull Cod.) síðan til þess, Ann. 1422.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-mul może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-mul.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᛘᚢᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Cod.
- Codex.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- prop.
- proper, properly.
- Swed.
- Swedish.
Prac i autorów cytowanych:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Ann.
- Íslenzkir Annálar. (D. IV.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)