Ór-vinda

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ór-vinda"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ór-vinda

adj., proncd. úrvinda, [the word is not recorded in old writers: the etymology may be from úr and vyndi, qs. yndi, Germ. wonne, = out of rest, out of cheer; if so, it would be an interesting instance of the retention of the w before y]:—restless, distressed, esp. of a person distressed from want of sleep, e. g. a child crying incessantly is said to be úrvinda; barnið er úrvinda, það er úrvinda af svefni, distressed for want of sleep.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᚢᛁᚾᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich