Örtug

Znaczenie staronordyjskiego słowa "örtug" (lub ǫrtug)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

örtug (ǫrtug)

also spelt ertog, ærtog, [the etymology of the first part of the word is not certain, but it is prob. a compd, qs. ör-togr, the latter part being togr = twenty, prob. so called because twenty ‘penningar’ made an ærtog; ör or ær may be the old name of a small coin, cp. mod. Swed. öre, a small coin worth less than an English farthing; the mod. Norse name ‘ort,’ = a fifth part of a dollar specie, is an abbreviation of örttog]:—the name of an old coin or piece of money, amounting to a third part of an ounce (eyrir) = twenty penningar or pence, N. G. L., D. N. passim; skolu þeir báðir í ertogi (dat.), N. G. L. i. 185; see eyrir.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego örtug może być bardziej dokładnie napisane jako ǫrtug.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱᛏᚢᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich