Rán-baugr
Słownik staronordyjski - rán-baugr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "rán-baugr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- rán-baugr
- m. a Norse law term, a fine payable to the king for unlawful seizure or holding of property; eyksk landnám at hálfu en ránbaug konungi, N. G. L. i. 44; ok konungi hálfa mörk í ránbaug, Jb. 321 (Js. 96).
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛅᚾ-ᛒᛅᚢᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Jb.
- Jóns-bók. (B. III.)
- Js.
- Járnsíða. (B. III.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)