Reifr

Słownik staronordyjski - reifr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "reifr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

reifr
adj. glad, cheerful; gladr ok reifr, Hm. 14; heima glaðr ok við gesti reifr, 102; er Guðmundr reifr við þá ok veitir þeim stórmannliga, Ísl. ii. 388; reifr gékk herr und hlífar, Edda (in a verse); bjór-r., cheerful from wine, Ls. 18; hug-r., joyful of heart, Hallfred; böð-r., gunn-r., her-r., hjaldr-r., ‘war-glad,’ Lex. Poët., a standing epithet of a warrior, which reminds of Tacitus’ ‘Germani, laeta bello gens.’

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛁᛁᚠᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

adj.
adjective.
l.
line.
m.
masculine.

Prac i autorów cytowanych:

Edda
Edda. (C. I.)
Hm.
Hává-mál. (A. I.)
Lex. Poët.
Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
Ls.
Loka-senna. (A. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back