Reikall

Znaczenie staronordyjskiego słowa "reikall"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

reikall

or reikull, adj. wandering, unsettled: a nickname, Gullþ.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛁᛁᚴᛅᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich