Reynd
Słownik staronordyjski - reynd
Znaczenie staronordyjskiego słowa "reynd"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- reynd
- f. experience; úlíkir sýnum, en miklu úlíkari reyndum, Edda 12: gen. reyndar, indeed, in fact, really, mjöðdrekku, en hón var reyndar full af silfri, Eg. 240, Fms. i. 59, ii. 77, vi. 189, Valla L. 207, Hkr. i. 246.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛁᚢᚾᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- L.
- Linnæus.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Valla L.
- Valla Ljóts Saga. (D. II.)