Rífr

Słownik staronordyjski - rífr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "rífr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

rífr
adj. [akin to reifa; Engl. rife], munificent, abundant; nú skulu þér bera út slíkan mat sem fyrr var rífastr, Fb. i. 545; boð-r., a fair bidding, fair offer; hlaup-r., very large.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛁᚠᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

adj.
adjective.
Engl.
English.
gl.
glossary.
l.
line.

Prac i autorów cytowanych:

Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back