Rífr
Słownik staronordyjski - rífr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "rífr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- rífr
- adj. [akin to reifa; Engl. rife], munificent, abundant; nú skulu þér bera út slíkan mat sem fyrr var rífastr, Fb. i. 545; boð-r., a fair bidding, fair offer; hlaup-r., very large.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛁᚠᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
Prac i autorów cytowanych:
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)