Rór

Znaczenie staronordyjskiego słowa "rór"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

rór

adj., fem. ró, neut. rótt, [ró]:—calm, composed; Þorbjörn man ekki rór í bygðinni við þik, Krók. 37 C; róir menn, hógsamir ok friðsamir, Fms. x. 415; Guðs boðorð má neykkvi helzt cun rói hugr of rannsaka, 677. 6; miklu eru róari góðir menn en íllir, 12: neut., sofa rótt, to sleep sweetly; ú-rór, restless, unruly: e-m er ó-rótt, to feel restless.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich