Rúfr
Słownik staronordyjski - rúfr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "rúfr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- rúfr
- m. = rúgr; a provinc. Icel. form, occurs in a verse in Gísl., where rúfr rhymes with húfa; as also in the local name Rúf-eyjar in western Icel., Sturl. i. 10, 26, Landn. 92 (v. l.), where it is even spelt Rup-eyjar.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᚢᚠᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Icel.
- Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- provinc.
- provincial.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)