Rúst

Znaczenie staronordyjskiego słowa "rúst"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

rúst

f. [akin to ruð, qs. ruðst?], a ruin, freq. in mod. usage; er hann hljóp yfir garðs rúst lága, Sturl. ii. 227; miklar rústir, bæjar-rúst, tóptar-rúst.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᚢᛋᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich