Ryf

Słownik staronordyjski - ryf

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ryf"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ryf
n. [Scot. reif], a skin-eruption, scurf; sló út um hörund hans ryfi ok úþvera með kláða miklum, Bs. i. 181.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᚢᚠ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

n.
neuter.
Scot.
Scottish.

Prac i autorów cytowanych:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back