Ryf
Słownik staronordyjski - ryf
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ryf"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ryf
- n. [Scot. reif], a skin-eruption, scurf; sló út um hörund hans ryfi ok úþvera með kláða miklum, Bs. i. 181.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᚢᚠ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- n.
- neuter.
- Scot.
- Scottish.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)