Sam-för
Słownik staronordyjski - sam-för
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sam-för" (lub sam-fǫr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- sam-för (sam-fǫr)
- f., esp. in pl. samfarar, a travelling together, Grág. i. 405: a marriage, mæla til samfara við konu, to court, Fs. 128, Ld. 302; þá varðar fjörbaugs-garð samförin, Grág. i. 309; samför þeirra, Bret.: wedded life, s. þeirra var góð, Ld. 138; hvárt samfarar þeirra væri lengri eða skemri, 132: intercourse, Ísl. ii. 382; vinveittar samfarar, Skálda 166; í samförum öllum, Grett. 165 new Ed., Fs. 121.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego sam-för może być bardziej dokładnie napisane jako sam-fǫr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛅᛘ-ᚠᚢᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- esp.
- especially.
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Bret.
- Breta Sögur. (G. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)