Sár

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sár"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sár

= sá, demonstr. pron., is of frequent occurrence on Runic stones, e. g. sar eigi flo, he flew not; sár vann Nurviag at kristnu, he won Norway to Christianity; this ‘sár’ is simply a nominative case formed like öngr, margr, from einngi, manngi.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛅᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Podobne wpisy:

• Sár (II)