Saxar
Słownik staronordyjski - saxar
Znaczenie staronordyjskiego słowa "saxar"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- saxar
- m. pl. [A. S. Seaxon], the Saxons, i. e. the Germans, Symb. 18, FmS. i. 116, v. 239, passim; and Sax-land, n. Saxon-land, i. e. Germany, Grág. i. 210, Symb., FmS., BS., passim: Sax-elfr, f. the ‘Saxon Elbe’ = the Elbe; opp. to Gaut-elfr, Raum-elfr (see elfr), Symb., Bær.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛅᛋᛅᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- f.
- feminine.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- opp.
- opposed.
- pl.
- plural.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Bær.
- Bærings Saga. (G. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Symb.
- Symbolae. (H. IV.)