Sið-leysa

Słownik staronordyjski - sið-leysa

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sið-leysa"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sið-leysa
(sið-lausa), u, f. want of manners, immorality, lawlessness; úvenjur ok siðleysnr, Fms. xi. 296; þótti mönnum mikit um siðlausu þá er konungr görði, Ó. H. 85; siðleysur vándra manna, Bs. i. 105: ill-breeding, Sks. 280 B.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛁᚦ-ᛚᛁᚢᛋᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

f.
feminine.

Prac i autorów cytowanych:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back