Sið-samr
Słownik staronordyjski - sið-samr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sið-samr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- sið-samr
- adj. well-conducted; hann bað sína menn vera hljóðláta ok siðsama á kveldum, Fs. 143; kyrrlátr ok s., Magn. 438; s. ok friðsamr, Fms. viii. 253; vera hæveskir ok siðsamir innan-hirðar, n. G. L. ii. 419; s. ok léttlátr, Sks. 19.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛁᚦ-ᛋᛅᛘᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- L.
- Linnæus.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Magn.
- Magnús Saga jarls. (E. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)