Sin
Słownik staronordyjski - sin
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sin"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo sin może oznaczać:sin
- sin
- f., pl. sinar, [Germ. sehnen; Dan. sene; cp. Engl. sinews]:
- sin
- I. in plur. the sinews; brjósk eða bein eða sinar, Grág. ii. 120; hann hjó á handlegginn við hreifann, svá at ekki hélt nema sinar, Sturl. ii. 104; loddi köggullinn í sinunum, Lv. 86; enn gamli var seigr í sinum, tough, Flóv. 27; seigar verða gamals manns sinar, Bev.; þá tók hann í brott eina sin ór hans læri, Stj. 184; hans sinar ok herðar, 225; hællin kom í buginn, rétt í þá sin (of the finger) sem dregit hafði, Bs. ii. 29.
- sin
- II. in sing. the yard, esp. of beasts, horses, cattle, Fb. iii. 428; kóna sinar, a bull’s yard, Sturl. i. 21 (in a verse), Grett. (in a verse).
- sin
- 2. a sinew, tendon; af sinum bjarnarins, Edda; fíls sinar, Flóv. 29; skera sundr allar sinar bæði fram ok aptr, Þiðr. 87; sina magn, ‘sinew-strength,’ Vkv. 16; há-sin, q. v. sina-sárr, adj. sore in the sinews, Fas. iii. 384.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛁᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- f.
- feminine.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- plur.
- plural.
- v.
- vide.
- esp.
- especially.
- sing.
- singular.
- adj.
- adjective.
- q. v.
- quod vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Bev.
- Bevus Saga. (G. II.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Flóv.
- Flóvents Saga. (G. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Lv.
- Ljósvetninga Saga. (D. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Vkv.
- Völundar-kviða. (A. II.)
- Þiðr.
- Þiðreks Saga. (G. I.)