Sjau
Słownik staronordyjski - sjau
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sjau"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo sjau może oznaczać:sjau
- sjau
- mod. sjö, a cardinal number; [Goth. sibun; A. S. seofon; Engl. seven; O. H. G. sibun; Germ. sieben; Dan. syv; Swed. sju; Lat. septem; Gr. ἑπτά; the Icel. and Scandin. is a contracted form, suppressing the medial labial, cp. Engl. sen in ‘sennight,’ Senhouse]:—seven, passim; sjau-vikna-fasta, Lent.
- sjau
- COMPDS: sjaufaldliga, sjaufaldr, sjausinnum, sjaustirni, sjöstjarna, sjauvetra.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛁᛅᚢ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- Goth.
- Gothic.
- Gr.
- Greek.
- Icel.
- Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- S.
- Saga.
- Scandin.
- Scandinavia, Scandinavian.
- Swed.
- Swedish.