Skarlat
Słownik staronordyjski - skarlat
Znaczenie staronordyjskiego słowa "skarlat"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- skarlat
- (skarlak, skallat, skarlak = skarlat), n., Fb. ii. 75, 273; skarlakan, n. id., D. n. iv. 363, n. G. l. iii. 205, 208, [for. word; Engl. scarlet; Dan. skarlagen]:—scarlet, Sks. 287, Sturl. iii. 132; kyrtill af skaljati, Fms. vi. 358; hekla gör af skarlati, ii. 70; skarlats kápa, Ld. 330, Ó. H. 31; skarlats klæði, Nj. 48, Ld. 330, Ó. H. 153; skarlas kyrtill, Nj. 24, Fms. vii. 143; skarlats möttull, -skikkja, x. 271, Nj. 48, 169, Bs. i. 636.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛅᚱᛚᛅᛏ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- for.
- foreign.
- gl.
- glossary.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- n.
- neuter.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- D. N.
- Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)