Skefla

Znaczenie staronordyjskiego słowa "skefla"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

skefla

ð, [skafl], to be drifted together, massed, of snow; það skeflir yfir það, it was covered with snow: of the waves, haflauðr (acc.) skeflir, Edda (Ht.)

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛁᚠᛚᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich