Skelkr
Słownik staronordyjski - skelkr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "skelkr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- skelkr
- m. [mid. H. G. schellech; Engl. skulk], fear; only in the phrase, e-m skýtr skelk í bringu, one is taken by fear, loses heart, is frightened, Fb. i. 418, Ld. 78, Fms. viii. 43, 350, Ó. H. 108, 121, Eg. 49, with a mocking notion, see skalkr, q. v.; or e-m slær skelk í bringu, Stj. 372.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛁᛚᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mid. H. G.
- middle High German.
- q. v.
- quod vide.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)