Skí
Słownik staronordyjski - skí
Znaczenie staronordyjskiego słowa "skí"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- skí
- n. jugglery, legerdemain; undr ok argskap. skí ok skrípi ein, Gsp. (Fas. i. 487): hence the compd, skí-maðr or ske-maðr, m., prop. a juggler, impostor, by which word the ancients rendered the ‘hypocrite’ of the n. T.; eigi skulu þér hryggvir vera sem skímenn, … þeir hryggjask svá sem skímenn, Hom. 74; ér skímenn, hverr yðvarr leysir oxa sinn af bási á þváttdegi? Greg. 48 (Luke xiii. 15): in secular writings, enn Eirekr faðir hans sagði svá, at þat var samskulda er Leifr hafði borgit skipshöfn manna í hafi, ok þat er hann hafði flutt skæmanninn til Grænlands, þat var prestrinn, Frissb. 157, cp. Fms. ii. 246 (Hkr. i. 304 l. c. spells skemann).
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛁ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- l.
- line.
- l. c.
- loco citato.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- prop.
- proper, properly.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Greg.
- Gregory. (F. II.)
- Gsp.
- Getspeki Heiðreks. (A. II.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- N. T.
- New Testament.