Skír-skota
Słownik staronordyjski - skír-skota
Znaczenie staronordyjskiego słowa "skír-skota"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- skír-skota
- að, to appeal, a law term, with dat.; the word is prob. derived from the appeal to ordeal; S. e-u undir e-n, to appeal to; S. þessum órskurði undir þá menn alla, … ok skírskotaði til þeirra laga er gengu á Uppsala-þingi, Ó. H. 86; því S. ek undir þik, Arinbjörn, ok þik, Þórðr, … at …, Eg. 352; S. skal hann undir vátta svörum þeirra, N. G. L. i. 348; konungr skírskotaði þá fyrir þeim er hjá vóru, at Símon gékk við, called them to witness, upon that S. confessed, FmS. ix. 358; þá er hann réttlauss ok hefir hann því skírskotað, N. G. L. i. 74.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛁᚱ-ᛋᚴᚢᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- dat.
- dative.
- L.
- Linnæus.
- prob.
- probably.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)