Skjól

Słownik staronordyjski - skjól

Znaczenie staronordyjskiego słowa "skjól"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

skjól
n. [Dan. skjul], a shelter, cover, Fms. iii. 112, xi. 36; in Icel. also used of any cover or hollow under a fence, a stone, or the like, where sheep seek shelter against storm and cold: the phrase, nú er fokit í öll skjól, all shelters are covered with snow, no refuge is left, the metaphor being taken from a snow-storm, Nj. 258; kirkja á fjöru-tigi sauða höfn í Múlafjall, ok skjól í Máríu-helli, Vm. 65; reka skal smala þaðan til skjóla í Vatns-hlíð jafnan er vill, Pm. 110; í mitt skjól ok húsa-skyggni, Stj. 121; flýja undir skjól e-s, Fms. i. 264; skjóta skjóli yfir, to give shelter, Ld. 40, Gísl. 40, Fs. 37: in mod. usage also, skjóta skjóls-húsi yfir e-n. skjóls-maðr, m. a shelterer, protector, 655 xxiii. 1.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛁᚢᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

Dan.
Danish.
Icel.
Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
l.
line.
m.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.

Prac i autorów cytowanych:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Pm.
Pétrs-máldagi. (J. I.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Vm.
Vilkins-máldagi. (J. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back