Skutr

Słownik staronordyjski - skutr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "skutr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

skutr
m., gen. skutar, pl. skutir, [from skjóta, from shooting or launching a ship into the water, cp. North. E. scut = the tail of hares or rabbits]:—the stern, Höfuðl. 1; aptr í skut, Hym. 21; réri Grettir í skut, Grett. 125 A; skaltú ganga at framstafni en ek at skut, Finnb. 254; var rekkju-maðr í skut, Lv. 98; setja augu sín aptr um skut, to look back, Al. 12; hann bað Ketil ganga fyrir skut, ok setja á (and push on) Fas. ii. 112; leggja land fyrir skut, to pass by, Edda (in a verse): in plur. including stem and stern, opp. to midship, skip minna til skutanna en um mitt, Fms. viii. 197; skipit var lítið til skutanna en breitt um miðbyrðit, Grett. 88; í hvárn-tveggja skutinn, O.T. 67.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᚢᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

cp.
compare.
gen.
genitive.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
North. E.
Northern English.
opp.
opposed.
pl.
plural.
plur.
plural.
v.
vide.

Prac i autorów cytowanych:

Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Edda
Edda. (C. I.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Finnb.
Finnboga Saga. (D. V.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Höfuðl.
Höfuðlausn. (A. III.)
Lv.
Ljósvetninga Saga. (D. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back